Sebelum Perang Dunia Kedua tidak banyak berlaku setinggan di Malaysia. Setinggan mengikut orang yang berpindah meningkat semasa pendudukan Jepun antara 1941 dan 1945.[1] Semasa berjuang untuk kemerdekaan daripada Empayar British, Tentera Pembebasan Kebangsaan Malaya (MNLA) mendapat sokongan di kalangan 500,000 setinggan Cina yang tinggal di pinggir hutan.[2][3] Bagi menentang ancaman itu, penduduk setinggan telah ditempatkan semula secara paksa ke dalam kem.[3] Selepas Pengisytiharan Kemerdekaan Malaya pada tahun 1957, keadaan setinggan di Malaysia meningkat apabila negara ini mengalami perindustrian dan ramai orang berpindah dari luar bandar ke ibu kota Kuala Lumpur. Setinggan menduduki tanah kerajaan dan tapak pelupusan seperti keratan kereta api dan tanah berpaya.[4] Menjelang 1970-an, anggaran bilangan setinggan di Kuala Lumpur adalah antara 175,000 hingga 225,000 orang.[1] Pada tahun 1973, 80% tidak mempunyai elektrik, 75% tidak mempunyai air dan 35% tidak mempunyai pembetungan.[1]